فتحاله بیات، رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی
کمیته دستمزد باید هر چه زودتر به جمعبندی نهایی در خصوص سبد معیشت کارگران دست پیدا کند چون اگر شرکای اجتماعی و نمایندگان گروه کارفرمایی، کارگری و دولت به توافق برسند، قطعا نتیجه بهتری از مذاکرات مزد خواهیم گرفت و نگرانی خاطر جامعه کارگری از تاخیر در تعیین دستمزد و موکول شدن آن به روزهای پایانی سال را شاهد نخواهیم بود، لذا با توجه به فشار و بار روانی که جامعه کارگری هر سال در مورد رقم دستمزد با آن مواجه است، انتظار داریم که هر چه زودتر هزینه سبد معیشت را مشخص کنند تا به بحث دستمزد ورود کنیم.
باید گفت کارگران هرگز دنبال عدد و رقم و درصد افزایش مزد نبوده و نیستند. آن چیزی که برای جامعه کارگری اهمیت دارد حفظ قدرت خرید است و بر همین اساس تاکید داریم که سبد معیشت کارگران طوری تعیین شود که منطبق با بندهای یک و دو ماده ۴۱ قانون کار باشد. در بحث نرخ تورم که بند یک ماده ۴۱ به آن اشاره دارد، مراجع رسمی آمار دقیق را در اختیار اعضای شورای عالی کار گذاشتهاند و در خصوص سبد معیشت که موضوع بند دو ماده ۴۱ است، قیمت کالاها در بازار و هزینههای زندگی کارگران به اندازه کافی گویاست.
متاسفانه بسیاری از اقلام خوراکی و مصرفی از سبد معیشت کارگران حذف شده است و برخی اقلامی که شاید در گذشته هزینه زیادی به زندگی کارگران تحمیل نمیکرد و با آن امرار معاش میکردند امروز در حال حذف شدن از سبد معیشت است. خرید گوشت و مرغ و مواد پروتئینی پیشکش، کارگران و بازنشستگان دیگر توان خرید میوه و پنیر هم ندارند.
در پایان باید افزود که رکود، تورم و کاهش ارزش پول ملی ربطی به کارگر ندارد و کارگران حداقلبگیر، تنها به امرار معاش و گذران زندگی امید بستهاند، لذا از کسانی که دستمزد کارگران را تعیین میکنند میخواهیم تنگنظری نکنند و با سخاوت بیشتر در خصوص دستمزد تصمیم بگیرند. کارگران صدقه نمیخواهند و دنبال رفاهیات نیستند بلکه نگران هزینههای درمان، مسکن، اجارهبها و مواد خوراکی هستند که به سبد معیشت آنها افزوده میشود.